Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| ஆராதனை | ārātaṉai n. <ā-rādhanā. 1. Temple service, offering flowers and other articles before an idol, worship; பூசனை. கருணாகரமூர்த்திக் காராதனை (செந். 21, பெருந்தொ. 20). 2. Annual cermony performed in honour of deceased ascetics; 3. Church service; |
| ஆராதி - த்தல் | ārāti- 11 v.tr <ā-rādh. 1. To worship with oblations, adore; பூசை செய்தல். 2. To treat with hospitality; |
| ஆராதூரி | ārā-tūri n. Prodigal, spendthrift; ஊதாரி. Vul. (W.) |
| ஆராப்பத்தியம் | ārā-p-pattiyam n. <ஆர்1-+ஆ neg.+ pathya. 1. Very rigid diet; கடும்பத்தியம் (W.) 2. Very trifling thing; |
| ஆராமம் | ārāmam n. <ā-rāma. 1. Pleasure garden, park; உபவனம். ஆராமத்திடை யலர் கொய்வேன்றனை (மணி.3, 32). 2. Mountain grove; |
| ஆராமைசோராமை | ārāmai-cōrāmai n. prob. redupl. of ஆராமை. Exhaustion, weariness; தள்ளாமை. Loc. |
| ஆராய் - தல் | ārāy- 4 v.tr. 1. To investigate, scrutinize, examine, explore; சோதித்தல். 2. To consider, deliberate upon; 3. To seek, search for; 4. To set the pitch of a musical instrument; |
| ஆராய்ச்சி | ārāycci n. <ஆராய்-. 1. Reasearch, critical study; பரிசீலனம். 2. Investigation, exmination; 3. Sheriff, bailiff, one who has the command over the inferior officers in a court or office, a superintendent; |
| ஆராய்ச்சிமணி | ārāycci-maṇi n. <id.+. Bell which used to be hung at the palace gate of a king so that any subject who sought justice might ring it; முறைவேண்டுவோர். அசைக்கும்படி அரண்மனைவாயிலிற் கட்டப்படும் மணி. ஆருமனதில் விசாரத்தா லாராய்ச்சிமணியைத் தொடாமலே (இராமநா. பாலகா. 4). |
| ஆராய்ச்சியார் | ārāycciyār n. <id. Nazir of a civil court; நாஸர் உத்தியோகம் வகிப்பவர். (J.) |
| ஆராய்தல் | ārāytal n. <id. Tuning a musical instrument; சுருதிகூட்டுகை. (சிலப். 7, 1, அரும்.) |
| ஆரார் | ārār n. <ஆர்1-+ஆ neg. Enemies; பகைவர். ஆரார் திரிபுரங்க ணீறாநோக்கு மனலாடி (தேவா. 296, 1). |
| ஆரால் | ārāl n. <ஆரல். 1. Brownish or greenish sand-eel, Rhynchobdella aculeata; மீன்வகை. (பிங்.) 2. Rich brown thory-backed eel, Mastacembalus armatus; |
| ஆராவம் | ārāvam n. <ā-rāva. Shouting; பேரொலி. ஆராவ முடனிட்ட கவசம் (பாரத. ஐந்தாம். 11). |
| ஆராவமுதம் | ārā-v-amutam n. <ஆர்1-+ஆ neg.+. Ambrosia that does not satiate; தெவிட்டாத அமிர்தம். ஆராவமுதமங்கெய்தி (திவ். இயற். சிறிய. ம. கண்ணி, 7). |
| ஆராவமுது | ārā-v-amutu n. <id.+. See ஆராவமுதம். ஆராவமுதே அளவிலாப் பெம்மானே (திருவாச. 1, 67). |
| ஆரி 1 | āri n. <அரு-மை. 1. Difficulty; அருமை. ஆரிப்படுகர் (மலைபடு. 161). 2. Excellence, eminence; 3. Beauty; |
| ஆரி 2 | āri n. <ஆர்6. Cōḻa king, as having the bauhinia for the royal flower; சோழன். (சூடா.) |
| ஆரி 3 | āri n. prob. arari. Door; கதவு. (சூடா.) |
| ஆரி 4 - த்தல் | āri- 11 v. tr. cf. ஆலி-. To sound; ஒலித்தல். பாவைமா ராரிக்கும் பாடலே பாடல் (சிலப். 29. வள்ளைப்). |
| ஆரிடம் 1 | āriṭam n. <அரு-மை+இடம். Slippery ground; வழுக்குநிலம். (சூடா. 11, 189.) |
| ஆரிடம் 2 | āriṭam n. <ārṣa. 1. That which relates to or is derived from the Rṣis; ருஷிசம்பந்தமானது. ஆரிடமாகிய கரணம் (தொல். பொ. 145, உரை). 2. Knowledge communicated by sages in the shape of books; 3. Marriage in which the bride and bridegroom are placed between a cow and a bull both well decorated; 4. Marriage in which the father gives away his daughter according to the rule before the sacred fire, after receiving from the bridegroom for the fulfilment of the sacred law a cow and a bull or two pairs as a present; |
| ஆரிடர் | āriṭar n. <ārṣa. Rṣis, sages; முனிவர். ஆரிடர்நிலைமைதன்னை (கந்தபு மேருப். 17). |