Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| ஒஞ்சரிதீர்ப்பு | ocari-tīrppu n. <ஒஞ்சரி-+. Partial, one-sided decision; ஒருசார்பான தீர்ப்பு. (W.) |
| ஒஞ்சரிவழக்கு | ocari-vaḻakku n. <id.+. See ஒஞ்சரிதீர்ப்பு. (W.) . |
| ஒஞ்சி 1 | oci n. <மொஞ்சி. Woman's breast; முலை. Nurs. |
| ஒஞ்சி 2 - த்தல் | oci- 11 v. intr. <ஒசி1-. To feel abashed, to be shy; நாணுதல். ஒஞ்சித்துச் சாப்பிடாமல் விட்டுவிட்டான். (W.) |
| ஒஞ்சு - தல் | ocu 5 v. intr. <id. See ஒஞ்சி-. (W.) . |
| ஒட்ட | oṭṭa adv. <ஒட்டு-. 1. Completely, to the very end; அடியோடே. வாலையொட்ட அறுத்துவிட்டான். 2. Near to, intimately; 3. Closely; tightly; 4. Similar to, as; |
| ஒட்டக்கூத்தர் | oṭṭa-k-kūttar n. <ஒட்டம்1+. A great poet in the Cōḻa court, who flourished about the 12th c., author of இராமாயணம் உத்தரகாண்டம், ஈட்டியெழுபது, மூவருலா, தக்கயாகப்பரணி; சோழராஸ்தானத்து விளங்கிய ஒரு பெரும்புலவர். |
| ஒட்டகக்காரப்பறையன் | oṭṭaka-k-kārap-paṟaiyaṉ n. <ஒட்டகம்+. Name of a sub-sect of Pariahs, spinners of cotton thread, but formerly beaters of drums mounted on camels; பறையரில் ஒருவகுப்பான். (M. M.) |
| ஒட்டகப்பாரை | oṭṭaka-p-pārai n. Horse-mackerel See ஒட்டாம்பாரை. |
| ஒட்டகம் | oṭṭakam n. <uṣṭraka. Camel, Camelus dromedarius; ஒரு விலங்கு. (தொல். பொ. 573.) |
| ஒட்டகை | oṭṭakai n. <id. See ஒட்டகம். (திருநெல். பு. விட்டுணு. 25.) . |
| ஒட்டங்காய்ப்புல் | oṭṭaṅ-kāy-p-pul n. <ஒட்டு-+. A kind of grass with prickly seeds which stick to the clothes; ஆடையிலொட்டும் ஒருவகைப் புல். (J.) |
| ஒட்டங்கி | oṭṭaṅki n. A tool of metal workers; beak-iron. See உலையாணிக்கோல். (C. E. M.) . |
| ஒட்டச்சி 1 | oṭṭacci n. prob. ஒட்டு. Fuller's earth, used for washing clothes; பூவழலை. (W.) |
| ஒட்டச்சி 2 | oṭṭacci n. <ōdra. Woman of the oṭṭaṉ caste; ஒட்டசாதிப்பெண். |
| ஒட்டடஞ்சாகுபடி | oṭṭaṭa-cākupaṭi n. <ஒட்டடை+. A method of cultivation in which the oṭṭaṭai paddy is raised; ஒட்டடைப்பயிர் உண்டாக்கற்குரிய விவசாயமுறை. (G. Tj. D. i, 95.) |
| ஒட்டடை | oṭṭaṭai n. <ஒட்டு-+அடை1-. 1. Spider's web and dust; cob-web; நூலாம்படை. 2. Variety of campā paddy cultivated in the Tanjore district and maturing in eight months; |
| ஒட்டணி | oṭṭaṇi n. <ஒட்டு+அணி. (Rhet.) Figure of speech in which the idea of the subject matter is sought to be conveyed suggestively by the description of that which resembles it; உவமையால் உவமேயத்தைப் பெறவைக்கும் அணி. (தண்டி. 51.) |
| ஒட்டத்தி | oṭṭatti n. <id.+ துத்தி. See ஒட்டுததுத்தி. (மலை.) . |
| ஒட்டப்போடு - தல் | oṭṭa-p-pōṭu- v. tr. <ஒட்டு-+. 1. To starve one's self; தன்னைத்தானே பட்டினிபோடுதல். 2. To make a patient fast cure his disease; to put a person, on short commons for disciplinary purposes; |
| ஒட்டம் 1 | oṭṭam n. <ஒட்டு-. [T. oddu, K. odda, M. oṭṭam.] 1. Wager; stake; பந்தயம். ஒட்டம் யாவுநீ கொடுக்க (பாரத. சூது. 172). 2. Conical mass of earth left out by well or tank diggers to show the depth excavated; |
| ஒட்டம் 2 | oṭṭam n. <odra See ஒட்டரம். . |
| ஒட்டமொட்டு - தல் | oṭṭam-oṭṭu- v. tr. <ஒட்டம்1+. To wager; பந்தயம் போடுதல். |
| ஒட்டர் | oṭṭar n. <ōdra. [M. oṭṭar.] People of the Orissa country; ஒட்டர தேசத்தார். (பாரத. முதற்போ. 35.) |
| ஒட்டரம் | oṭṭaram n. <oara. Ancient name for Orissa; ஒரு தேசம். |
| ஒட்டல் | oṭṭal n. <ஒட்டு-. 1. Adhesion, contact; attachment; conjunction; சேர்க்கை 2. Contracting, shrinking; 3. Consent; assent, |
| ஒட்டலன் | oṭṭalaṉ n. <id.+ அல் neg.+. Lit. one who will not unite, foe, enemy; பகைவன். ஒட்டலன்றொடவுற்ற தண்டத்தின் (கந்தபு. சிங்கமு. 416). |
| ஒட்டவிடு - தல் | oṭṭa-viṭu- v. tr. <id.+. 1. To let one join, permit access; சேரவிடுதல். 2. To set up one against another; to bait, as in a cock-fight; |
| ஒட்டற்காது | oṭṭaṟ-kātu n. <ஒட்டல்+. 1. Short ears; குறுகிய காது. (W.) 2. Stretched ear-lobe shortened by surgical operation; |