Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| கடிகை 4 | kaṭikai n. <kaṇṭhikā. Necklace; கட்டுவடம். நீலமணிக்கடிகை (கலித். 96) . |
| கடிகை 5 | kaṭikai n. prop kaṭaka. 1. Epaulette, an ancient ornament for men's shoulders; தோள்வளை. கடிகைவா ளார மின்ன (சீவக. 2808). 2. Bracelet; a piece of string which one ties round his wrist as token of the fulfilment of a vow; |
| கடிகை 6 | kaṭikai n. cf. kaṭī. Bubo in the groin; அரையாப்பு. (மூ. அ.) |
| கடிகை 7 | kaṭikai n. prob. ghaṭā. Village assembly; ஊர்ச்சபை. (I. M. P. cg. 129.) |
| கடிகைமத்தியஸ்தன் | kaṭikai-mattiyastaṉ n. <கடிகை7 +. President of the village assembly; ஊர்ச்சபைத்தலைவன். (I. M. P. Tj. 84.) |
| கடிகைமாக்கள் | kaṭikai-mākkaḷ n. <கடிகை2 +. Panegyrists who sing songs on special occasions invoking prosperity unto their patrons; மங்கலபாடகர். கடிகைமாக்கள் வைகறைப்புகழ (இரகு. அயனெழு.139). |
| கடிகையர் | kaṭikaiyar n. <id. See கடிகையார், 1. கடிகையர் கவிதையோதை (கம்பரா. எழச்சி. 79). . |
| கடிகையார் | kaṭikaiyār n. <id 1. Court bards who, in ancient times, functioned as tellers of time in the Royal Court, their duty being to sing in verse for the information of the king, there and then, the exact time of the day; அரசனுக்குச் சென்றநாழிகைக்குக் கவிசொல்வோர். (சிலப். 5, 49, உரை). 2. Servants attached to palaces in ancient times whose duty it was to announce, by beat of drum, the king's commands to the public; |
| கடிகைவெண்பா | kaṭikai-veṇpā n. <id. +. Poem consisting of 32 stanzas in nericai-veṇpā metre, recounting the noble deeds of kings or of gods as if they were performed within one nāḻikai; அரசர் கடவுளர் முதலியோரது அருமைச்செயல்கள் ஒருகடிகைப்பொழதில் நடந்தனவாகக்கூறும் ஒரு பிரபந்தம். (தொன். வி. 283, உரை.) |
| கடிகொள்(ளு) - தல் | kaṭi-koḷ- v. tr. <கடி5- +. To open to view, make vivid; விளக்குதல் தண்கதிர் மதியந் தான்கடிகொள்ள (சிலப். 28, 46). |
| கடிகோல் | kaṭi-kōl n. <கடி3- + 1. Stick that is brandished to scare away birds that prey upon ripening corn; பறவை ஓட்டுங் கழி. 2. Rod tied to the neck of a dog and fastened elsewhere to keep it from mischief; |
| கடிச்சவன் | kaṭiccavaṉ n. <கடிச்சை2. Sordid wretch, skinflint; உலோபி. சொந்தக்காரன் கடிச்சவன் ஆனமையால் வீட்டைப் பழுதுபார்க்க மாட்டான். Cg. |
| கடிச்சவாய்தடிச்சான் | kaṭicca-vāy-taṭiccāṉ n. <கடி1- + Climbing Nettle. See காஞ்சொறி. (மலை.) . |
| கடிச்சை 1 | kaṭiccai n. 1. A shrub; ஒரு செடி. (மூ. அ.) 2. Downy-leaved False Kamela, Casearia tomentosa; 3. See கடிச்சை மீன். |
| கடிச்சை 2 | kaṭiccai n. prob. கடு-மை. Niggardliness; உலோபம். (W.) |
| கடிச்சைக்காரன் | kaṭiccai-k-kāraṉ n. <கடிச்சை2 +. Niggard, penurious man; உலோபி. (W.) |
| கடிச்சைமீன் | kaṭiccai-mīṉ n. <கடிச்சை1 +. A sea-fish, grayish, with black blotches on its sides, attaining 16 in. in length, Pristipoma maculatum; கடல்மீன்வகை. (W.) |
| கடிசரி | kaṭicari n. One of the postures of the feet in the tēci dance; தேசிக்கூத்துக்குரிய கால்களுள் ஒன்று. (சிலப். 3, 16, உரை.) |
| கடிசு | kaṭicu n. <கடு-மை. [T. gadusu.] 1. Asperity, severity; கடுமை. 2. Being too perpendicular, too little bent, as a hoe or adza to the handle, ploughshare to the shaft, opp. to தணிசு; |
| கடிசூத்திரம் | kaṭi-cūttiram n. <kaṭi +. Waist string; அரைஞாண், மணிக்கடிசூத்திரம் வீக்கி (கம்பரா. தேரேறு. 5). |
| கடிசை | kaṭicai n. prob. கடிசை1. Plank that supports the mast of a boat; பாய்மரந்தாங்கி. (சங். அக.) |
| கடிஞை | kaṭiai n. cf.ghaṭikā. 1. Beggar's bowl ; பிச்சைப்பாத்திரம். பிச்சை யேற்ற பெய்வளை கடிஞையின் (மணி. பதி. 63). 2. Earthen vessel; |
| கடித்தகம் | kaṭittakam n. cf. கடிகை1. Shield; கேடகம். (பெருங். உஞ்சைக். 53, 140.) |
| கடிதடம் | kaṭi-taṭam n. <kaṭi-taṭa. 1. Waist; அரை. (திவா.) 2. Pudendum muliebre, Mons veneris; |
| கடிதம் | kaṭitam n. cf. ghaṭita. [T. kaditamu, K. kadita, Tu kadata.] 1. Canvas on which paste is applied before writing, painting or drawing upon; எழதவேனும் சித்திரம் வரையவேனும் பசைக்கூழ்தடவிய சீலை. நெய்த்தகூழ் வருடக் கடிதமே யெனவும் (வேதா. சூ. 43). 2. Paper 3. Letter; 4. Gum. |