Word |
English & Tamil Meaning |
|---|---|
| கஞ்சி 2 | kaci n. <Kāncī. The city of Conjeevaram; காஞ்சீபுரம் கஞ்சிகுடியென்றான் (தனிப்பா. i, 39, 76). |
| கஞ்சிக்காடி | kaci-k-kāṭi n. <கஞ்சி1+. Vinegar produced from the fermentation of conjee; கஞ்சியலாகிய காடி. |
| கஞ்சிக்கூடை | kaci-k-kūṭai n. <id.+. Colander by which conjee is strained off; அன்னக்கஞ்சிவடிக்குங் கூடை. |
| கஞ்சிகாய்ச்சு - தல் | kaci-kāyccu- V. intr.<id. +. To prepare food, as gruel, slop or boiled rice; உணவு சித்தப்படுத்துதல். Vul. |
| கஞ்சிகை 1 | kacikai n. 1. Carriage or chariot drawn by horses; பரிபூண்ட தேர். (பிங்.) 2. Palanquin; |
| கஞ்சிகை 2 | kacikai n. cf. kacuka. 1. Garment, cloth; ஆடை. (சூடா.) 2. Curtain; |
| கஞ்சித்தண்ணீர் | kaci-t-taṇṇīr n. <கஞ்சி1 +. 1. Conjee, water drawn off from boiled rice; வடிகஞ்சி. 2. Term for food in general as applied by the poorer classes; liquid food; |
| கஞ்சித்தெளிவு | kaci-t-teḷivu n. <id+. Water strained from rice after it has been well cooked, used as a light diet; இறுத்த கஞ்சி. |
| கஞ்சித்தொட்டி | kaci-t-toṭṭi n. <id. +. Place where gruel is given free of the poor; ஏழைகளுக்குக் கஞ்சிவார்க்கும் இடம். Colloq. |
| கஞ்சிப்பசை | kaci-p-pacai n. <id. +. Starch; கஞ்சிப்பற்று. (W.) |
| கஞ்சிப்பொழுது | kaci-p-poḻutu n. <id. +. Midday, from its being the time when the labourer takes his conjee or food; உச்சிவேளை. |
| கஞ்சிமாரியாயி | kaci-māri-y-āyi n. <id. +மாரி + ஆயி. A skin disease characterized by the development of blebs upon different parts of the body, pemphigus; ஒருகைக் கொப்புள நோய். |
| கஞ்சியில்வடி - த்தல் | kaciyil-vaṭi- v. intr. <id. +. 1. To show extreme stinginess, as straining conjee; மிக்க உலோபங்காட்டுதல்.Loc. 2. To magnify very insignificant things out of all proportion to their importance; to strain at a gnat; |
| கஞ்சிரா | kacirā n. <U. khanjan. Small tambourine with bells; சிறு கைப்பறை வகை. |
| கஞ்சிலி | kacili n. See கஞ்சிரா. . |
| கஞ்சிவார் - த்தல் | kaci-vār- v. intr. <கஞ்சி1 +. 1. To feed, as with conjee; உணவளித்தல். 2. To maintain, support ; |
| கஞ்சு | kacu n. <kamsa. Kamsa. See கம்ஸன். முன்கஞ்சைக் கடந்தானை (திவ். இயற். 3, 34). |
| கஞ்சுகம் 1 | kacukam n. 1. Liquorice plant. See அதிமதுரம். கஞ்சுகம் வாய்த்த கவளந்தன் கைக்கொண்ட குஞ்சரம் (பு. வெ. 12. வென்றிப். 8). 2. Nutgrass, Cyperus rotunds; |
| கஞ்சுகம் 2 | kacukam n <kacuka 1. Tunic, jacket ; சட்டை. கஞ்சுகமுதல்வர் (சிலப். 26, 138). 2. Slough, excoriated skin of a snake; |
| கஞ்சுகம் 3 | kacukam n. prob. kimšuka Palaus-tree; See முருக்கு. (மூ. அ.) . |
| கஞ்சுகன் | kacukaṇ n. <kacuka. 1. One who wears a tunic or jacket; சட்டைதரித்தவன். ஞானகஞ்சுக னகரியை (பாரத. சூதுபோர். 56). 2. King's chief minister, in ancient times, so called because he wore a distinguishing jacket; 3. Bhairava, a son of šiva; |
| கஞ்சுகி 1 | kacuki n. <kacukin. 1. The body-guard of a king, wearing a jacket; மெய்க்காப்பாளன். (சூடா.) 2. snake; |
| கஞ்சுகி 2 | kacuki n. <kacuka. (W.) 1. Jacket; சட்டை. 2. Curtain; |
| கஞ்சுளி | kacuḻi n. <kacuḻī. 1. Jacket; சட்டை. (திவா.) 2. Wallet of a religious mendicant; |
| கஞ்சுளியன் | kacuḷiyaṉ n. <id. Votary of Aṅkāḷammaṉ; அங்காளம்மையைப் பூசிப்போன். |
| கஞல்(லு) - தல் | kaal 3 v. intr. 1. To be close, crowded; to be densely packed; நெருங்குதல். புதுமலர் கஞல (புறநா. 147). 2. To be prominent; to shine forth; 3. To rise, ascend; 4. To flourish, prosper; 5. To attenuate, wear out; 6. To be irate, to become enraged; 7. To abound; |
| கஞற்று - தல் | kaaṟṟu- 5 v. tr. Caus. of கஞல்-. 1. To fill, cause to be filled; நிரப்புதல். தீர்த்தமும் ... கஞற்றினார் (திருவானைக். அகிலா. 73). 2. To do, perform; |