எள்ளகத் தெண்ணெ யிருந்ததனை யொக்குமே உள்ளகத் தீச னொளி.

141

பாலின்க ணெய்போற் பரந்தெங்கு நிற்குமே நூலின்க ணீச னுழைந்து.

142

கரும்பினிற் கட்டியுங் காய்பாலி னெய்யும் இரும்புண்ட நீரு மியல்பு.

143

பழத்தி னிரதம்போற் பரந்தெங்கு நிற்கு மழுத்தினா லீச னிலை.

144

தனுவொடு தோன்றுமே தானெல்லா மாகி யணுவதுவாய் நிற்கு மது.

145

வித்து முளைபோல் விரிந்தெங்கு நிற்குமே ஒத்துளே நிற்கு முணர்வு.

146

அச்ச மாங்கார மகத்தடக்கி னாற்பின்னை நிச்சயமா மீச னிலை.

147

மோட்டினீர் நாற்ற முளைமுட்டை போலுமே வீட்டுளே நிற்கு மியல்பு.

148

நினைப்பவர்க்கு நெஞ்சத்துள் நின்மலனாய் நிற்கும் அனைத்துயிர்க்குந் தானா மவன்.

149

ஓசையி நுள்ளே யுதிக்கின்ற தொன்றுண்டு வாசமலர் நாற்றம்போல் வந்து.

150