தேறித் தெளிமின் சிவமென்றே யுள்ளுணர்வில் கூறிய பல்குணமு மாம்.

121

உண்டில்லை யென்று முணர்வை யறிந்தக்கால் கண்டில்லை யாகுஞ் சிவம்.

122

ஒருவர்க் கொருவனே யாகுமுயிர்க் கெல்லாம் ஒருவனே பல்குணமு மாம்.

123

எல்லார்க்கு மொன்றே சிவமாவ தென்றுணர்ந்த பல்லோர்க்கு முண்டோ பவம்.

124

ஆயுமிரவியு மொன்றே யனைத் துயிர்க்கும் ஆயுங்கா லொன்றே சிவம்.

125

ஓவாத தொன்றே பலவா முயிர்க்கெல்லாந் தேவான தென்றே தெளி.

126

தம்மை யறியாதார் தாமறிவோ மென்பதென் செம்மையா லீசன் றிறம்.

127

எல்லா வுலகத் திருந்தாலு மேத்துவார்கள் நல்லுலக நாத னடி.

128

உலகத்திற் பட்ட உயிர்க்கெல்லா மீசன் நிலவுபோ னிற்கும் நிறைந்து.

129

உலகத்தில் மன்னு முயிர்க்கெல்லா மீசன் அலகிறந்த வாதியே யாம்.

130